SOWA OPAC : Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Nowym Sączu

Książka

W koszyku

oceń

Zaułek Corvina 1956 / Gergely Pongrátz ; przekład Adam Snopek, [przekład wierszy: Jerzy Snopek, przekład Wstępu oraz Posłowia (częściowo): Irena Makarewicz ; aktualizowanie przypisów, nowe przypisy: István Kovács, Jerzy Snopek, János Tischler] ; Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. - Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej, 2020. - 189, [3] strony, [64] strony tablic : fotografie, plan, portrety ; 25 cm.

Autor

Pongrátz Gergely (1932-2005) Autor Snopek Adam (tłumacz) Tłumaczenie Snopek Jerzy (1952- ) Opracowanie Makarewicz Irena Tłumaczenie Kovács István (1945- ) Opracowanie Tischler János (1967- ) Opracowanie

Forma i typ

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka Publikacje naukowe

Przynależność kulturowa

Literatura węgierska

Temat

Pongrátz, Gergely (1932-2005) Dowódcy Pasaż Corvina (Budapeszt) Powstanie węgierskie (1956) Powstańcy węgierscy (1956) Budapeszt (Węgry)

Gatunek

Pamiętniki i wspomnienia Wydawnictwo źródłowe

Dziedzina i ujęcie

Bezpieczeństwo i wojskowość Historia

Zaułek Corvina 1956 Gergelya Pongrátza – to osobiste wspomnienia jednego z dowódców bojowników o suwerenność narodową Węgier podczas rewolucji w październiku 1956 roku. Książka jest wartościową lekturą dla tych, którzy chcą zyskać wgląd w walki na ulicach Budapesztu. Z zapisków autora przebija podniosła i budująca atmosfera tamtych dni, przepełnionych ofiarnością, odwagą i nadzieją.

Gergely Pongrátz (1932–2005) urodził się w rodzinie inteligenckiej w siedmogrodzkim mieście Szamosújvár (obecnie Gherla w Rumunii). Jego ojciec był burmistrzem tego miasta, które w 1940 roku na kilka lat powróciło do Węgier. Po drugiej wojnie światowej rodzina przeprowadziła się do Soroksáru, który wkrótce został jedną z dzielnic Budapesztu. Ukończył gimnazjum rolnicze i do jesieni 1956 roku pracował jako agronom. Po wybuchu rewolucji 23 października wraz z pięcioma braćmi przyłączył się do zaułka Corvina – najbardziej znanego zbrojnego oddziału powstańców, walczącego przeciwko wojskom sowieckim, gdzie wybrano go na głównego dowódcę. Po stłumieniu rewolucji opuścił kraj, mieszkał w Hiszpanii i Stanach Zjednoczonych. W 1991 roku na stałe powrócił na Węgry. Jego wspomnienia ukazały się w Chicago w 1982 roku, a na Węgrzech po raz pierwszy siedem lat później.

Każdy atak Rosjan – zamiast osłabić – wzmacnia nasze szeregi. To oni dostarczali broń i amunicję naszej obronie, my zapewnialiśmy tylko benzynę. […] Sława zaułka Corvina obiegła cały Budapeszt i nowi przybywali coraz liczniej. Zdumiewające zjawisko, że odwaga jest tak samo zaraźliwa jak strach. Ciekawskim wystarczyło porozmawiać parę minut z jakimś corvinistą i zobaczyć efekty walk, by samemu zacząć szukać broni. Stawali się corvinistami i sprawowali się tak samo jak „starzy”. Jeśli ktoś przejdzie chrzest bojowy, to nie da się go już odgonić. A nasz cel był powszechnie znany. Wolność narodu węgierskiego! Dla tych, którzy w tych dniach chwycili za broń, patriotyzm nie był tylko pustym hasłem, czuli go w głębi serca. Dla ojczyzny i wolności byli gotowi poświęcić nawet własne życie. Wielu z nich to zrobiło, chwała ich pamięci.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Nowy Targ

Wszystkie egzemplarze są obecnie wypożyczone: sygn. 49279 (1 egz.)

Remont biblioteki

Strefa uwag:

Tytuł oryginału: Corvin köz : 1956, 1982

Uwaga dotycząca bibliografii

Bibliografia na stronie 185. Indeks.

Uwaga dotycząca finansowania

Współfinansowanie: Nemzeti Kulturális Alap (Budapeszt)